Er was eens een Chinees, genaamd Quali.
Met de achternaam heette hij Teit.
Quali verdiende de kost met een circusact. Hij had namelijk een aantal stokken, waarop borden draaiden. De kunst was om niet te weinig, maar ook niet teveel borden op te zetten en deze - door de stok een draai te geven - goed draaiende te houden.
Op een gegeven dag kwam neef Quanti, uit dezelfde tak Teit, bij Quali op bezoek.
Quanti zag de act even aan en zei tegen Quali: "Je moet toch wel het aantal borden vergroten, want je act is zó niet echt spannend ".
En Quali zette er een paar stokken en draaiende borden erbij. Na korte tijd waren er een groot aantal borden aan het draaien. Maar tegelijkertijd had Quali de grootste moeite om alle borden draaiende te houden. Hij vroeg Quanti om hem te helpen, maar deze zei: " Neen, het is jouw act, je zult hetzelf moeten doen! ".
Het gevolg was dat er borden begonnen te vallen en de act op een mislukking uitliep. Quali, dit ziende, zei: " Voortaan doe ik wat ik zelf wil en kan!"
Moraal van dit verhaal - vertaald naar de tegenwoordige tijd:
We moeten dikwijls van onszelf en/of van anderen zoveel, dat het ons niet lukt om aan alles even veel aandacht te besteden. Hierdoor komen we tijd tekort om zaken goed uit te werken en ontwikkelen we op deze manier ook een gebrek aan zelfvertrouwen.
Gewoon omdat ons de tijd ontbreekt en we geen keuzes in ons leven maken tussen wat belangrijk en wat minder belangrijk is.
(Roelofs, 2004)
maandag 27 september 2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten